Jan Bianga

---

Życiorys

Jan Bianga, syn Jana, który pełnił funkcję robotnika, a później stał się listonoszem, oraz Cecylii z domu Słowik, był osobą o bogatym życiorysie i wielorakich osiągnięciach. Miał sześcioro rodzeństwa, co znacząco wpłynęło na jego dzieciństwo. Edukację rozpoczął w Gimnazjum Macierzy Szkolnej w Gdańsku, a następnie ukończył Polską Wyższą Szkołę Handlową. W 1930 roku uzyskał obywatelstwo Wolnego Miasta Gdańska, co otworzyło przed nim nowe ścieżki kariery. Zaczął pracę w Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku jako księgowy.

Jego pasja do sportu zrodziła się w wieku 10 lat, kiedy to rozpoczął treningi gimnastyczne w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół” w Sopocie. Od szesnastego roku życia związał się z boksem, trenując we Wrzeszczu w klubie Sportverein Schutzpolizei Danzig EV. Po utworzeniu sekcji bokserskiej w klubie Gedania, w 1929 roku, Bianga przeniósł się tam, co okazało się kluczowe dla jego kariery bokserskiej. W czasie mistrzostw Polski w latach 1930 i 1931 udało mu się zdobyć dwa brązowe medale w karierze w kategorii koguciej. W 1934 roku zajął drugie miejsce w mistrzostwach Pomorza w wadze piórkowej, by w 1938 roku osiągnąć mistrzostwo tej samej kategorii. Już w czasie sportowej kariery objął stanowisko trenera boksu w swoim klubie.

Jak wynika z jego osiągnięć, był niezwykle utalentowanym sportowcem, który odniósł 176 zwycięstw, zremisował w 12 walkach oraz przegrał 9. W życiu prywatnym poślubił Elżbietę Colbe, której rodzice mieli tragiczne losy. Jej ojciec, Roman Colbe, był pracownikiem PKP, jednak życie się na nich nie oszczędzało – zginął w obozie w Dachau. Ślub dwojga młodych miał miejsce 2 lipca 1936 roku w kościele Chrystusa Króla w Gdańsku, gdzie obecny był komisarz generalny Rzeczypospolitej w Gdańsku, Kazimierz Papée. Para miała dwie córki: Janinę i Barbarę.

Niestety, w dniu wybuchu II wojny światowej życie Biangi uległo dramatycznej zmianie – został aresztowany i osadzony kolejno w więzieniach w Victoriaschule oraz Tylży. Odmówił podpisania volkslisty, co doprowadziło do tego, że całą okupację spędził w niemieckich obozach koncentracyjnych: Stutthoff, Oranienburg, Sachsenhausen, Mauthausen-Gusen.

Po zakończeniu wojny, Jan Bianga wrócił na gdańskie wybrzeże, gdzie kontynuował swoją edukację na Akademii Wychowania Fizycznego oraz w Wyższej Szkole Handlu Morskiego. Nie porzucił jednak kariery sportowej: trenował w HKS Sopot, Ogniwie Sopot, Gwardii Gdańsk oraz Gedanii Gdańsk. Był także bliskim współpracownikiem Feliksa Stamma, którego wpływ na rozwój polskiego boksu był nieoceniony. Wielu młodych pięściarzy uzyskało pod jego okiem umiejętności, co przyczyniło się do sukcesów polskiego boksu na arenie międzynarodowej.

Jan Bianga zmarł, a jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera B4-2-9), gdzie można oddać mu hołd za jego nieprzeciętne osiągnięcia sportowe i tragiczną historię życia.

Pokłosie

Z okazji setnej rocznicy powołania Gedanii, klub Brzostek Top Team, który jest gdańską organizacją bokserską, otrzymał nowe imię – Jana Biangi. Ta wyjątkowa inicjatywa została zrealizowana przez Macieja Brzostka, który założył tę organizację w 2011 roku.

Podczas uroczystości, w której uczestniczyło wiele osób związanych ze światem sportu, obecna była również córka znanego boksera, Barbara Janczukowicz.

---

Oceń: Jan Bianga

---