Willa Basnera w Sopocie

Architekt Adolf Bielefeldt, który zaprojektował budynek, inspirował się architekturą Pałacu Wielkiego Mistrza na zamku malborskim. Realizacja willi miała miejsce w latach 1909–1910 przy ówczesnej Wäldchenstrasse 48, gdzie parter budynku został przeznaczony na cele wystawiennicze. Rezydencja mieściła w swoich wnętrzach najbogatsze prywatne zbiory, które w 1925 roku obejmowały łącznie kilka tysięcy eksponatów, będących jednymi z najcenniejszych na wschód od Berlina. Kolekcja ta składała się w znacznej mierze z dzieł rzemiosła artystycznego, w tym mebli, wyrobów złotniczych, fajansów oraz obrazów malarzy włoskich, flamandzkich i niemieckich, w dużej mierze pochodzących z Gdańska.

Zbiory te były dostępne dla zwiedzających, jednak światowy kryzys gospodarczy, trwający od 1927 do 1935 roku, zmusił właścicieli do sukcesywnej ich wysprzedaży. Jednym z nabywców była Muzeum Miejskie w Gdańsku (Stadtmuseum Danzig). W roku 1933, po śmierci Basnera, który zmarł wskutek przeziębienia po morskiej kąpieli, nowym właścicielem rezydencji został Gerhard von Grass (1891–1975). W okresie jego posiadania willa służyła jako pensjonat.

Po zakończeniu II wojny światowej, budynek zyskiwał nowe funkcje; stał się rządową rezydencją wypoczynkową, siedzibą gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia, przedszkolem nr 1 w latach 1951-1994, prywatną rezydencją Lucjana Myrty (1994-1998) oraz siedzibą firmy „Cadena” (od 1998 roku). Obecnie funkcję tę sprawuje SMT Shipmanagement and Transport Gdynia Ltd Sp. z o.o. od 2011 roku.