Igor Michalski, urodzony 10 stycznia 1957 roku w Sopocie, to postać, która od lat znacząco wpisuje się w polski świat teatralny. Ten utalentowany aktor teatralny i filmowy jest również znanym reżyserem teatralnym, który przez wiele lat wzbogacał polską scenę.
W latach 1980–1982 był członkiem zespołu Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, gdzie zaprezentował swoje umiejętności aktorskie przed szeroką publicznością. Następnie, od 1982 do 2006, kontynuował swoją karierę w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, co pozwoliło mu na dalszy rozwój artystyczny i zdobycie uznania w branży.
Między 2007 a 2013 rokiem pełnił funkcję dyrektora Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu oraz związanych z nim Kaliskich Spotkań Teatralnych. Jego kierownictwo zaowocowało wieloma interesującymi projektami teatralnymi. Od roku 2014 zasiada na stanowisku dyrektora Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, gdzie kontynuuje swoją pasję do sztuki teatralnej.
Życiorys
Igor Michalski jest utalentowanym artystą, synem znanych aktorów Stanisława Michalskiego oraz Sabiny Mielczarek. W 1980 roku z powodzeniem udał się na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie zdobył niezbędne umiejętności oraz wiedzę. Tego samego roku zadebiutował na scenie, odgrywając postać Janka w spektaklu „Nowe szaty króla”, który był adaptacją opowiadania Hansa Christiana Andersena, zrealizowaną pod okiem reżysera Bogdana Toszy. Pierwsze kroki stawiał na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, w którym występował do 1982 roku, przyjmując wówczas nazwisko Igor Mielczarek.
W latach 1982–2006 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku. W tym czasie zagrał w wielu ważnych produkcjach, takich jak „Wszystko dobre, co się dobrze kończy” (Król) oraz „Ryszard III” (Stalney) autorstwa Williama Shakespearea, a także „Trzy siostry” (Solony) i „Mewa” (Ilja Szamrajew) Antoniego Czechowa. W jego dorobku artystycznym znalazły się także role w sztuce „Noże w kurach” (Gilbert) Davida Harrowera. Współpracował jako asystent reżysera z Anną Augustynowicz. W 2003 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni podjął się reżyserii „Scen miłosnych dla dorosłych” autorstwa Zbigniewa Książka.
W okresie od 2007 do 2014 roku pełnił rolę dyrektora Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, a od 2008 roku był dyrektorem Kaliskich Spotkań Teatralnych. Jego kariera filmowa rozpoczęła się w 1984 roku, kiedy wystąpił w „Czasie dojrzewania” w reżyserii Mieczysława Waśkowskiego. Po tym debiucie miał okazję pracować z wieloma renomowanymi reżyserami, takimi jak Kazimierz Kutz, Barbara Sass, Magdalena Łazarkiewicz czy Robert Gliński, grając w ich filmach oraz produkcjach Teatru Telewizji.
Od 2005 roku nawiązał współpracę z Piotrem Rubikiem, gdzie pełnił rolę narratora w oratoriach „Tu Es Petrus” oraz „Psałterz wrześniowy”. W 2011 roku, podczas jubileuszowych Kaliskich Spotkań Teatralnych, z okazji 30-lecia swojej kariery artystycznej, odebrał z rąk marszałka województwa wielkopolskiego Marka Woźniaka oraz ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Osobiście, Igor Michalski jest mężem utalentowanej aktorki Doroty Kolak i ojcem aktorki Katarzyny Z. Michalskiej.
Nagrody
W 2005 roku Igor Michalski został uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w rozwój kultury w tym mieście.
Filmografia
Filmografia Igora Michalskiego to niezwykle bogaty zbiór ról aktorskich, w którym możemy dostrzec ewolucję jego kariery na przestrzeni lat. Poniżej przedstawiamy listę jego najważniejszych osiągnięć w zakresie sztuki filmowej i telewizyjnej.
- 1979: Poniedziałki i kuchnie (etiuda szkolna) – obsada aktorska,
- 1979: Obce głosy (etiuda szkolna) – chłopak,
- 1984: Czas dojrzewania – Smolarz, przyjaciel Romana,
- 1984: Candida (spektakl telewizyjny) – wikary Aleksander Mill,
- 1985: Wkrótce nadejdą bracia – urzędnik na stacji,
- 1985: Nikt mnie nie zna (spektakl telewizyjny) – służący,
- 1985: Mokry szmal – milicjant,
- 1987: Zacznijcie się śmiać (spektakl telewizyjny) – więzień,
- 1987: O cudownym narodzeniu pańskim (spektakl telewizyjny) – kolędnik,
- 1987: Człowiek śmiechu (spektakl telewizyjny) – facet,
- 1988: My, niżej podpisani (spektakl telewizyjny) – obsada aktorska,
- 1989: Wallenstein (spektakl telewizyjny) – Seni,
- 1989: Misterium wielkanocne (spektakl telewizyjny) – Faryzeusz,
- 1990: Rozmowy o miłości – mężczyzna w lokalu,
- 1990: Zmowa – prokurator wojewódzki,
- 1991: Już prawie nic (spektakl telewizyjny) – Hans,
- 1992: Jaskinia filozofów (spektakl telewizyjny) – chór,
- 1993: Pajęczarki – redaktor naczelny,
- 1993: Auf Wiedersehen Amerika – urzędnik armatora,
- 1994–1995: Radio Romans – Marek Zwoliński, realizator programów radia Romans,
- 1994: Arkadia (spektakl telewizyjny) – Richard Noakes,
- 1995: Zbójcy (spektakl telewizyjny) – Spiegelberg,
- 1996: Tristan i Izolda (spektakl telewizyjny) – zbrojny,
- 1997: Pasja-misterium o męce, misterium o zmartwychwstaniu (spektakl telewizyjny) – Lucyper,
- 1997: Drugi brzeg – Poguilhen,
- 1998–1999: Złotopolscy – psychiatra (odc. 81-82, 84, 93, 101-103, 158),
- 1999: O dwóch takich, co nic nie ukradli – skaut,
- 1999: Bursztynowy las – grzybiarz,
- 2000: Święty grzech (spektakl telewizyjny) – ksiądz,
- 2000: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości – Daniel Kąsek, reżyser filmowy (odc. 2, 7),
- 2001: Adam i Ewa – bezdomny z gdyńskiej plaży,
- 2001: Agnes (spektakl telewizyjny) – ginekolog,
- 2003: Tłusty czwartek (etiuda szkolna) – sprzedawca pączków,
- 2004–2006: Pensjonat pod Różą – były poseł Stefan Smoleń (odc. 9, 86, 89, 98, 101, 112),
- 2005: Wróżby kumaka – sprzedawca wody sodowej,
- 2006–2011: M jak Miłość – Stanisław Nowicki, były mąż Janiny a potem mąż Reni Zakrzewskiej,
- 2007: Ekipa (serial telewizyjny 2007) – Paweł Zarzycki (odc. 3, 8, 10),
- 2009: Miasto z morza – Grinsmann, redaktor Gazety Gdańskiej,
- 2010: Ojciec Mateusz – Sawicki, pracownik Galińskiego (odc. 52),
- 2011: Prosto w serce – sędzia sądu rodzinnego (odc. 148, 153-154),
- 2012–2013: Barwy szczęścia – Leszek Milecki, dawny znajomy Anny Marczak,
- 2014: Lekarze (serial telewizyjny) – Jan Toruńczyk, mąż Jolanty (odc. 40-41),
- 2015: Prawo Agaty – Bronek z firmy remontowej (odc. 89),
- 2016: Ojciec Mateusz – Jakub Pękal (odc. 202),
- 2016–2017: Druga szansa (polski serial telewizyjny) – ojciec Sary Daymer (sezon II, III, IV),
- 2018: Pod (etiuda szkolna) – Jakov,
- 2018–2019: Na Wspólnej – Kazimierz Glinka (odc. 2776, 2788, 2808-2809),
- 2019: Pierwsza miłość – Bogusław Bogusz, przyjaciel Grzegorza Króla,
- od 2020: Na dobre i na złe – kardiochirurg Piotr Mazur.
To właśnie te różnorodne role podkreślają wszechstronność Michalskiego jako aktora oraz jego umiejętność adaptacji w wielu różnych formach sztuki teatralnej i filmowej.
Przypisy
- Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl, 23.06.2016 r. [dostęp 23.06.2016 r.]
- Wojciech do Szczecina, Wojciech do Krakowa. kalisz.pl. [dostęp 04.10.2011 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Irena Albrecht | Tadeusz Chyła | Dariusz Miłkowski | Mariola Brillowska | Roman Timofiejuk | Grażyna Bielska | Maria Mielnikow-Krawczyk | Anna Czekanowicz | Wojciech Staroniewicz | Maryla Lerch | Maciej Świeszewski | Stanisław Wawrykiewicz | Henryk Cześnik | Ewa Ignaczak | Krzysztof Bartoszewicz | Andrzej Dudziński | Jacek Godek | Joanna Wizmur | Mirosław Michalski (1955–2022) | Jacek TylickiOceń: Igor Michalski